óumbeðinn rússssíbani..

...í sumar fór ég í rússíbana í Tívolíinu í Köben...reyndar bara í minnsta og ómerkilegasta...maður silaðist af stað lötuhægt og svo.....jinnnnnnn alltí einu var maður kominn á fleygiferð og vissi ekkert hvaða stefnu hann myndi taka...hnúarnir hvítnuðu og skelfingarsvipur festirt í andlitinu...og uppppppp.....og.....nniiiiiðððður...út á hlið....og maður var þurr í munninum og stjarfur af einhverskonar skrýtnum tilfinningum...maginn var uppi og niðri....vá hvað það var gott þegar þessu var lokið....

...ég er oft að spá í hvers vegna fólk hefur gaman af áhættusporti... alls konar teyjustökki og vitleysu..já og rússíbanaferðum..... kannski er það einmitt vegna þess hve það er gott þegar þessu er lokið og maður er á lífi....líður eins og manni hafi verið bjargað úr lífshættu.... 

mér líður dáldið eins og ég hafi verið sett í rússíbana....en veit bara ekki hvort hann stoppar.... og finn ekkert kikk

Athugasemdir

[, 14.1.2009 kl. 22:34]

Góð samlíking. Vona að þið sleppið við hnífinn